Hoşçakal benim küçük nohutum

Son zamanlarda pek keyifsizdim,hele yazasım hiç gelmiyordu.. Nedeni de bu yukarıda ki resimde gördüğünüz benim şapşal suratlı,minicik nohut isimli hamsterımı kaybetmiş olmam :(( Günlerce ağladım ..

Minikte olsa ,o kadar hayatınızın içine giriyor ki hayvanlar,o kadar sevdiriyorlar kendilerini...

Bana tam 2.5 sene arkadaş oldu,çok güldürdü,sevdirdi kendisini..

Hiç ama hiç unutmayacağım biricik nohutumu ,geceleri çarkında fıldır fıldır dönüp beni uyutmamarını,minnacık ağzını açıp esnemesini,bazen kabus görüp attığı çığlıkları,yaptığı oyunları,poşetin sesine verdiği tepkileri,en ufak yemek kokusunu alıp minnacık burnuyla havayı çılgın gibi koklayıp oradan oraya koşarak yemeğin kaynağını aramasını...

ve topak olup yatıp derin bir uykudaymış gibi huzurlu bir şekilde başka diyarlara yolculuk etmesini...